Met een ‘kaampe’ wordt een terrein aangeduid en ‘ekkel’ is eik, zegt een van de samenstellers, Henk Bloemhoff. Het is dus een stuk land genoemd naar wat er in de buurt groeit. Je kunt een hoofdindeling maken naar grondwoorden en woorden die iets extra’s aanduiden voor de betreffende plek. In dit geval ‘ekkel’.En Poepestek dan? Van de zeventiende tot de negentiende eeuw kwamen arbeidskrachten uit het Duitse Westfalen naar de Stellingwerven om grotere boeren te helpen met maaien. Dat gebeurde toen nog met de zeis Ze werden ook wel ‘hannekemaaiers’ genoemd. In het Stellingwerfs heetten ze ‘zendepoepen’.Een Poep is een minder vriendelijk woord voor een Duitser. De arbeiders sliepen soms in het vrije veld. De plek waar ze bivakeerden, heette een poepestee of een poepestek. vertelt Bloemhoff.De veldnamen hebben lang op de plank gelegen. De reden: in tegenstelling tot voor het Stellingwerfs Woordenboek is het voor dergelijke projecten moeilijk om financiering te vinden. Onderzoekers en publicisten moeten voor hun medewerking worden betaald. Echter, voor dit boek over veldnamen bij Oldeberkoop is het werk gedaan door vrijwilligers, zegt Bloemhoff.
Bron: Omrop Fryslân
in Cultuur
Poepestek en Ekkelkaamp, Stellingwerver veldnamen “een hiele uutzukeri’je”
